วันเสาร์ที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560

[NC 18+] JJ Factors [BNior] จาก ตอน Casino Royal Encore [END]


[NC 18+] JJ Factors  [BNior] จาก ตอน Casino Royal Encore [END]


ที่มา https://my.dek-d.com/got2loveu/writer/viewlongc.php?id=1350006&chapter=16



          พี่แจบอมของจินยอง  เป็นครั้งแรกที่เสียงหวานเรียกผมว่าพี่ แทนคำว่าคุณแจบอมอย่างทุกที  ตอนนี้จินยองคงเปิดใจให้ผมเต็มที่แล้วจริงๆ 


          "พี่แจบอมถอดเสื้อผ้าแล้วนอนลงไปบนเตียงเลยครับ"


          "พี่แค่นอนเฉยๆก็พอ  ที่เหลือผมขอจัดการเอง"


          ผมว่าผมไม่ใช่คนที่คิดลึกอะไรนะครับ แต่กับสถานการณ์ตรงหน้านี่มันก็ออกจะ..... -.,-  (หืดหาดอยู่พอสมควร)


          หลังจากที่งานในวันนี้ทุกอย่างเสร็จสิ้นลง  แทนที่เราสองคนจะได้กลับบ้านไปพักผ่อน แต่จินยองกลับทวงรางวัลจากผม ที่จัดการงานออกมาได้ดี จนไม่มีที่ให้ตำหนิอะไร  รางวัลหนึ่งอย่างที่ทำให้ผมยังไม่ถึงบ้านในค่ำคืนนี้


          น้องขอให้ผม....มาเป็นแบบวาดรูปให้ครับ...


          จินยองบอกว่าชุดที่ผมใส่ในวันนี้มันเสริมสร้างจินตนาการมากทีเดียวเลยอยากวาดรูปเก็บไว้ ตอนแรกที่รับปากผมก็นึกว่าจะวาดธรรมดาไม่มีท่ายากอะไร  คงใช้เวลาไม่นานเท่าไหร่  ...แต่ที่ไหนได้ น้องอยากวาดภาพนู๊ด


          เป็นผู้ชายเหมือนกัน ก็ไม่ได้อาย หรืออิดออดอะไรออกไปมากหรอกครับ  แต่ ตั้งแต่น้องพาขึ้นมายังห้องสตูดิโอชั้นบน ที่เคยถ่ายรูปยองแจตอนนั้น  วันนี้กลับมีเตียงใหญ่ พร้อมหมอนนุ่มนิ่มอีก สาม สี่ใบ ปูด้วยผ้าปูที่นอนสีขาวสะอาดตั้งอยู่กลางห้อง  ช่างเตรียมพร้อมเสียจริง  ยอมแพ้เขาเลย


          แต่ผมจะต้องทำยังไงดีหล่ะ แค่ได้ยินเสียงหวานนุ่มสั่งให้ถอดเสื้อผ้า แล้วขึ้นไปบนเตียงเนี่ย  อารมณ์วาบหวามมันก็ตีรวนขึ้นมาเสียแล้ว   แล้วดูจินยองสิ ไปเอาผ้ากันเปื้อนผ้าดิบสีน้ำตาลมาใส่ทับชุดทูนิคสั้นๆของวันนี้ที่ยังไม่ได้เปลี่ยนออก ชายผ้ากันเปื้อนที่ยาวกว่าชุดข้างในทำให้ดูเหมือนตอนนี้จินยองไม่ได้สวมอะไรนอกจากผ้ากันเปื้อนเลย นี่มันภรรยาในอุดมคติที่ผู้ชายทุกคนล้วนจินตนาการถึงชัดๆ


          จินยองเอาเก้าอี้เคาเตอร์มาตั้ง พร้อมกับขาหยั่งที่วางเฟรมผ้าใบผืนใหญ่  มีถาดวางดินสอไม้ แท่งถ่านชาร์โคล หลายกำมือกองไว้ด้วยกัน ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่ามันต่างกันตรงไหน ทำไมต้องมีหลายๆแท่งด้วย ถัดมาเป็นม้วนกระดาษเล็กๆเรียกว่า stump กับยางลบ และชอล์กสี


          "นะครับ" เสียงหวาน เจือน้ำเสียงออดอ้อน ถูกส่งมาอีกระรอกเป็นการเร่งเร้าให้ผมรีบขึ้นเตียงแล้วทำตามที่เขาขอ


          ไฟสตูดิโอ พร้อมซอฟ์บ๊อก เบอร์ใหญ่ ถูกจัดวางไว้ข้างๆเพื่อส่องมายังเตียงที่อยู่ตรงกลาง  โดยมีร่างที่นุ่งลมห่มฟ้า ไม่ได้ใส่อะไรเลยของผมนอนอยู่  ผมขยับท่าทางไปมาจนโดนจินยองดุใส่ น้องบอกว่าอยากให้ผมอยู่นิ่งๆนอนหงายเหมือนกับเทพสงครามในภาพเขียนเลื่องชื่อ Venus and Mars ในศตวรรษที่ 14 ของ บอตตีเชลลี 


          แต่พอหงายได้ที่เท่านั้นแหละ  ต่างคนก็ต่างหน้าแดงไม่พูดไม่จา


          จินยองกลับไปนั่งที่เก้าอี้เคาเตอร์สูง แม้จะมีเฟรมผ้าใบบังร่างกายส่วนบนของน้องอยู่ แต่ส่วนตั้งแต่ขาเก้าอี้จนถึงเอวของน้อง ผมยังมองเห็น  ขาอ่อนขาวเนียนที่นั่งไขว่ห้างอย่างหมิ่นเหม่ มีผ้ากันเปื้อนรั้งอยู่แค่หน้าตัก ชวนจินตนาการให้ผมนึกถึงสะโพกสวยกลมกลึงด้านในแล้วยังอะไรต่อมิอะไร 18+


          "พี่แจบอมอ๊า" เสียงหวานครางหงิง แล้วเดินมาวางผ้าขาวชิ้นเล็กๆปิดกลางลำตัวของผมไว้


          ผมได้แต่หัวเราะชอบใจ หน้าตากระอักกระอ่วนใจ ปั้นยาก แต่น่ารักมากของจินยอง  น้องกลับไปนั่งเก้าอี้ใหม่ ได้ยินเสียงดินสอขีด ครืดลงบนผ้าใบไปมา แต่ทัศนียภาพของผม ก็ยังเป็นขาขาวเนียนสะอาดตาของจินยองที่สับไปมา เวลาน้องเปลี่ยนอิริยาบถ


          ก็วิวดีแบบนี้ ผมจะตื่นเต้น ก็ไม่แปลกใช่ไหมหล่ะครับ


          "พี่แจบอมอ่า  งื้ออ" เสียงหวานฮึดฮัด ดังขึ้นมาอีก ทีนี้เจ้าของเสียง เดินกระทืบเท้าราวกับเด็กน้อยเอาแต่ใจเข้ามาใกล้ผม


          "ตรงนี้ของพี่ มันตุงมากไป ดึงดูดจุดสนใจไปหมด ทำให้ภาพไม่สมดุลอ่ะครับ" เด็กน้อยกระเง้ากระงอด พร้อมกับนั่งคุกเข่าข้างเตียง น้องวางมือนุ่มๆอุ่นๆเข้ากุมจุดยุทธศาสตร์ของผมอย่างหน้าตาเฉย


          "จะ จินยองครับ  คือ..เอ่อ  ...ฮรึก" คือน้องกุมไม่พอ ยังเอาอีกมือลูบลงมาที่ผิวเนื้อหน้าท้องใกล้ๆตรงนั้นอีก  ทำให้ผมสะดุ้งจนต้องต้องส่งเสียแปลกๆออกไป


          "ผมจะทำยังไงกับเจ้านี่ของพี่ดีนะ" เหมือนเป็นคำถามที่ไม่ได้ต้องการคำตอบ คนข้างหน้าแค่รำพึงรำพันออกมากับตนเองแบบไม่ได้ขอคำปรึกษา


          คือจินยองจะคุยกับน้องชายพี่แบบนั้นมันไม่โอเคนะครับ มือนิ่มๆ กำหลวมๆโอบรอบของสงวนของพี่  ยังมีหน้าจับจ้องพินิจจับพลิกไปมา   มันยิ่งที่ให้พี่รู้สึกตื่นตัวเข้าไปใหญ่


          "อ๊ะ มันทำไมใหญ่และ แข็งขึ้นมากกว่าเดิมอีกหล่ะ" ทำหน้าทะเล้น ยิ้มเผล่ จินยองโหมดนี้พี่ไม่เคยเห็นเลยนะ เอ้า แล้วไหงน้องใช้รีมฝีปากจุ๊บลงมาที่ปลายหัวหยักนั่นอีก


          "ฮิ ฮิ" เด็กทะลึ่ง หัวเราะจนลักยิ้มที่มีอยู่ข้างหนึ่งกดบุ๋มลงไปในแก้มนวลขึ้นสี  ก่อนที่หัวคิ้วสวยจะขมวดอยู่หน่อย ช้อนตามองหน้าผมอีกเล็กน้อย แล้วแลบลิ้นเล็กๆสีชมพูดูชุ่มชื้นออกมาตวัดรอบริมฝีปาก  ผมรู้สึกหัวใจกระตุกวูบวาบอย่างไรก็ไม่ทราบได้


          โพรงปากอุ่น นิ่ม นุ่ม เนียน ลื่น ละมุน ละไม กำลังคุกคาม ครอบครองกลืนกินตัวตนของผมอย่างช้าๆ สัมผัสละเมียดกำลังละเลียด เล้าโลมตั้งแต่ส่วนปลายของแท่งเนื้ออย่างอ้อยอิ่ง ความเปียกชื้นค่อยๆโอบอุ้มคลุมเคลือบส่วนอ่อนไหว เพียงแผ่วแต่กลับปลุก กระตุกปลายเส้นประสาทให้เสียวซ่านจนเส้นขนอ่อนลุกชันไปทั้งตัว  เป็นสัมผัสน้อยแต่มากในความรู้สึกของคนถูกกระทำเช่นผมจริงๆ


          วงปากอิ่มตึงอ้ากว้างขึ้นเพื่อเปิดทางให้ส่วนพิเศษได้เข้าไปสำรวจ  ลิ้นเล็กยังทำหน้าที่ละเลงย้ำรัว แหย่แยงไปทั่วตามรอยแยกด้านหน้า สลับกับการพรมจูบส่วนนั้นไปมาอย่างแสนรักไม่มีท่าทีรังเกียจอะไร  ที่สุดกระพุ้งแก้มยุ้ย และลำคอระหงก็รับเอาท่อนเอ็นยาวขนาดใหญ่เข้าไปข้างในช่องปากจนแน่นคับ ภายในนั้นทั้งร้อน ทั้งรัด จน ผมต้องครางออกมาอย่างพึงพอใจ


          " ฮืออ   อ่า  อืมม....ซี๊ดด  ..อึก ... จินยอง" ศีรษะทุยพลางเร่งจังหวะดูดอมเข้าออกอย่างเอาอกเอาใจ ใช้แรงสูดจนแก้มตอบน้ำลายย้อยไหล สลับกลับการปล่อยหนักเบากระตุ้นเร่งเร้า กระทั่งหายใจหายคอยังแทบจะไม่ทัน  ส่วนยาวของอุปกรณ์ส่วนบุคคลที่ไม่สามารถครอบปากเข้าไปได้หมดนั้น คนน้องก็ใช้ข้อมือบางทั้งสองช่วยพยุงชักรูดไปตามจังหวะผงกหัว  คนรักปรนเปรอได้อย่างถึงอกถึงใจจนผมแทบจะหลอมละลายถึงปลายฝั่งฝัน


          ดวงตากลมดำหยาดเยิ้มปรือปรอยประดับบนใบหน้าหวานที่เริ่มชื้นเหงื่อเอ่อคลอด้วยน้ำตาเคลือบแวววาวน่าหลงใหล  ผมจับผมม้ายาวดำขลับด้านหน้าที่บดบังทัศนียภาพดีๆขึ้นทัดหูน้องให้  พร้อมกับลูบผมนิ่มขณะที่น้องยังสาละวนกับการทำอะไรๆให้ผมอย่างเต็มที่ไม่มีสะดุด


          ความรู้สึกทางกายภาพได้รับการเสนอสนองเติมเต็มอย่างดีเยี่ยม แต่ก็ไม่เท่ากับความรู้สึกทางใจที่มีความสุขเปรมปริ่มอิ่มเอมมากยิ่งกว่า  คนตรงหน้าทำให้ผมต้องการเขาอยู่ตลอดเวลา และเขาก็มาอยู่ในเวลาที่ผมต้องการเขาได้อย่างพอเหมาะพอเจาะเสมอเช่นกัน


          "ซี๊ดด  อ่าห์  จินยอง" น้องคงสัมผัสความเครียดขึงที่เพิ่มมาของผมได้ จึงยิ่งเร่งเร้าจังหวะให้รวดเร็วเร่าร้อนขึ้นอีก  ปรกติ  จินยอง แม้จะใส่เสื้อผ้ามิดชิดกระดุมติดปิดจนถึงเม็ดบนสุดของลำคอ เขาก็ยังดูเซ็กซี่ มีความยั่วยวนในสายตาผมอยู่ดี  แค่มองน้องใส่เสื้อผ้าเต็มยศผมกลับรู้สึกร้อนรุ่มได้ไม่ยาก แล้วตอนนี้ น้องใส่แค่ผ้ากันเปื้อนคล้องไหล่หลุดลงมา มองจากมุมด้านบนของผม สามารถเห็นลึกไปถึงยอดอกสีสวย ผิวกายขาวผ่อง ที่ถูกบดบังไว้เล็กน้อยไม่ได้เปิดเผยออกมาทั้งหมด มันยิ่งน่าค้นหา อีโรติก เซ็กซี่ ยั่วขยี้ เบอร์ใหญ่มาก  แล้วบวกกับสเปเชียลเอฟเฟค แบบพิเศษตอนนี้ที่มีริมฝีปากอิ่มเบินบานขึ้นพร้อมสิ่งที่คาอยู่ด้านใน มันยิ่งกว่าการปลุกสัญชาติญาณดิบของผมออกมา  ใบหน้าหวานที่พยายามปรนเปรอเอาอกเอาใจผม  สายตาของน้องที่มองแค่ผม  อ่าห์ ถ้ามันไม่ใช่ความสุขโดยสมบูรณ์แล้วไซร้ ผมก็ไม่รู้จะนิยามความรู้สึกในเวลานี้ว่าอย่างไร


          ผมทั้งอยากยืดเวลาแห่งความสุขที่แสนพิเศษนี้ พอๆกับที่อยากบดขยี้เอ็นดูคนตรงหน้า ฝ่ามือใหญ่หนาค่อยๆประครองศีรษะของน้องให้หยุดบริการพิเศษแล้วรั้งร่างบางขึ้นมาประทับจูบ  ริมฝีปากนุ่มนิ่มเคลือบหยาดน้ำลายเปรอะไปทั่ว  ยอมเปิดโพรงปากร้อนให้ลิ้นหนาของผมเข้าไปปลอบประโลมสำรวจ  ผมทั้งจูบซับ และกวาดต้อนลิ้นเล็กที่เปลี้ยจากกิจกรรมในตอนแรกให้เริ่มมีเรี่ยวแรงตอบโต้ขึ้นมา  จินยองทำมันได้ดีมากจนผมอดที่จะให้รางวัลไม่ได้


          รสจูบของจินยองทั้งหอมหวาน และออดอ้อน กลิ่นกายของน้องแม้ทั่วร่างจะพร่างพรมไปด้วยหยดเหงื่อแต่ก็อบอวลไปด้วยฟีโรโมนที่ผมทำให้ผมเหมือนถูกล่อลวง ถูกทำให้หลงใหล ผมคลั่งไคล้ในทุกอย่างที่เป็นของจินยอง เครื่องหน้า ดวงตา คิ้ว ริมฝีปาก จมูก แก้ม หน้าผาก  เรือนร่าง ผิวกาย รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส มีเพียงน้องเท่านั้นที่ทำให้ผม ทั้งสุขสม ระคนพึงพอใจ และอิ่มเอมราวกลับกำลังล่องลอยอยู่บนสรวงสวรรค์ได้ในคราวเดียวกัน


          ระหว่างที่พวกเรากำลังกอดก่าย กลิ้งฟัดและปล้ำจูบ จินยองแอบคว้าผ้าผืนเล็กในตอนแรกขึ้นมาผูกตาผม วิสัยทัศน์สวยงามได้ดับมืดลงพร้อมกับร่างบางที่ค่อยๆผละออกไปจากอ้อมอกอย่างอ้อยอิ่ง


          "ถ้าพี่แจบอมสามารถอยู่เฉยๆได้จนผมพอใจ อดทนจนถึงเวลาที่ผมอนุญาตให้เคลื่อนไหวได้แล้วละก็  ผมมีรางวัลใหญ่ให้พี่ด้วยนะครับ" เสียงหวาน และกลิ่นกายกรุ่นของนวลเนื้อยังคงอบอวลคละคลุ้งอยู่ใกล้ๆ ความร้อนและลมหายใจอุณหภูมิสูงจากอีกร่างยังแผ่รังสีลอยผ่านอากาศมาให้รู้สึกถึง ยิ่งมองไม่เห็น ยิ่งกระตุ้นจินตนาการในหัวของผมเข้าไปใหญ่  ผมเดาไม่ออกเลยว่าน้องจะทำอะไรต่อจนกระทั่งน้องเริ่มบรรยายให้ฟังทีละขั้นตอนนี่แหละ


         "ตอนนี้ผมกำลัง ถอดผ้ากันเปื้อนออก  ผ้าดิบมันแข็งจนบาดคอผมเป็นรอยเลยหล่ะ พี่แจบอมดูสิครับ"


          "โอ๊ะ ผมลืมไปว่าพี่มองไม่เห็นนี่นะ  รอยปื้นขึ้นสีชมพูพาดยาวไปจนถึง...ถึง หน้าอกของผม ผมต้องถอดชุดทูนิค รัดๆออกดูก่อน ว่ามันจะทิ้งรอยไปถึงไหน  ชุดรัดนี่ร่นขึ้นมาจนคลุมอยู่ที่สะโพกของผมเลยเนี่ยตอนนี้"


          "อึ๊บ  ถอดออกทางศีรษะยากชมัด ผมกำลังยกแขนขึ้นพร้อมเลิกชุดออก พี่มองไม่เห็นอะไรใช่ไหมล่า ถึงจะพยายามยังไงก็ไม่ได้เห็น หน้าอกสีชมพู กับหน้าท้องเรียบเนียนของผมหรอกครับ นั่นแน่ พี่แจบอมแอบกลืนน้ำลายไปด้วย กัดริมฝีปากไปด้วย  น่ารักจังเลยน๊า"


          "ตอนนี้ผมมายืนเปลือยเปล่าตรงหน้าพี่ในท่ายืนเหมือนกับภาพ กำเนิดวีนัส ในแกลอลลี่เลยนะครับ"


          "เจ้าเด็กบ้า" พูดจาลามกชวนความคิดพี่เตลิดเปิดเปิงไปถึงไหนต่อไหน ทั้งในร่างกายพี่ยังกรุ่นอารมณ์วาบหวามที่ยังไปต่อไม่ได้สุด นี่ก็เกร็งจนทรมานไปหมดแล้วนะครับ


          "เหมือนจะโดนต่อว่า แต่พี่ก็ยิ้มให้จินยองอยู่รู้ตัวไหม  พี่เดาไม่ออกหรอกว่าผมกำลังจะทำอะไร พี่เคยบอกให้ผมเอาแต่ใจบ้าง ดังนั้นผมไม่ผิดนะครับ"


          รู้สึกอุ่น แฉะ เปียก สัมผัสซ่านเสียว กำลังไล้วนรอบแตะเลียอยู่ที่หน้าอกด้านขวาของผม  ทั้งบดขยี้ ทั้งดูดดึงตรงตำแหน่งปลายยอดหัวนม น่าทึ่งที่จินยองใช้ลิ้นเก่งขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน  น้องปล่อยลมหายใจร้อนรินรดบนผิวอกของผม พร้อมกับใช้มือนิ่มแตะไล่บีบเค้น  สลับข้างซ้ายขวาปลุกปั่นอารมณ์ขั้นสุดจนผมเกือบทนไม่ไหว


          ก่อนที่อะไรๆจะไปไกลเกินกว่านั้น ความรู้สึกเย็นวาบก็เข้ามาแทนที่พร้อมกับกลิ่นฉุนที่รู้สึกคุ้นเคย   สักพักอารมณ์ก็เปลี่ยนเป็นรู้สึกสงสัย เพราะมีเสียงกืดๆ พร้อมกับความรู้สึกแสบนิดๆ ราวกับมีอะไรมาถูไถอยู่ที่หน้าอกด้านขวา


          จินยองผละกายออกจากที่ตอนแรกรู้สึกว่าเขายืนอยู่ใกล้ ได้ยินเสียงกุกกักอะไรสักอย่างแว่วมา แต่เขาก็ทิ้งผมไว้ได้ไม่นาน น้องกลับมาอีกทีจับตัวผมให้นอนลงดีๆ แล้วเขาก็ขึ้นคร่อมที่ส่วนเอวของผม  ยิ่งกว่านั้นผมรู้สึกถึงการสัมผัสเสียดสีระหว่างร่างกายของเราสองคนได้เป็นอย่างดีว่า น้องไม่ได้สวมใส่อะไรเลย


          จินยองขยับร่างกายเล็กน้อย แก้มก้นหนานุ่ม บดเบียดลงมายังแก่นกายที่กำลังตื่นตัวอยู่  มันกระตุ้นความกำหนัด เสี้ยน ให้ลุกโหมขึ้นมาระลอกใหญ่อีกครั้ง  เหมือนน้องจะรู้ทัน เขาเอามือสองข้างมากดไหล่ทั้งสองของผมไว้  ไม่ใช่ฝืนแรงน้องไม่ไหว แต่เป็นการเตือนกลายๆว่าเขายังไม่อนุญาตให้ผมทำอะไรมากไปกว่านี้  โอเค ผมจะอดทน


          คราวนี้ผมเป็นฝ่ายถูกป้อนจูบ สัมผัสนุ่มนิ่มของลิ้นเล็กบวกกับกลิ่นซอกคอหอมกรุ่นติดปลายจมูก มอมเมาให้ผมเปิดทางให้ทุกอย่างตามที่น้องขอ  ถึงจะเสียดายที่ไม่ได้เห็นสีหน้าตอนนี้ของน้องเขา แต่ผมเดาว่ามันจะต้องเซ็กซี่ น่ามองไม่น้อยกว่าที่ผมจินตนาการไว้เป็นแน่ 


          ตอนนี้ผมทั้งอึดอัด อัดอั้น และทรมานกาย ทรมานใจไปหมด อยากจับฟัดร่างนิ่มที่ขี่คร่อมอยู่ข้างบนของตัวผมจนแทบทนไม่ไหว อยากบดขยี้ ย่ำยีเนื้อนวล เรียบเนียนให้แหลกคาเขี้ยวไป อยากสอบเอวกระแทกแก่นกายเข้าใส่ข้างในโพรงรักร้อนแรงให้ต้องตอดรัดแน่ๆ แบบเน้นๆ ย้ำๆ   


          "อึก..โอ้ย..." อยู่ๆความเจ็บแปรบก็แล่นริ้วขึ้นมาที่หน้าอก เจ็บมากจนดึงสติอารมณ์ทั้งหมดทั้งมวลกลับมาได้ในเสี้ยววินาที


          "เจ็บเหรอครับ   .อืมม...ก็....อาจจะเจ็บนิดหน่อย" เสียงหวานแค่รำพึง แต่ก็ไม่ได้ปลอบขวัญ หรือประโลมใจใดๆความเจ็บยังคงแทรกซึมตรงลึกเข้าสู้เส้นประสาทรับความรู้สึก และทวีมากขึ้นๆราวกับมีคมมีดกำลังกรีดอยู่บนแผงหน้าอกด้านขวา


          เสียงตืดด ..ตืดดด  เป็นจังหวะดังขึ้นมาพร้อมกับความทรมานที่ทยอยจารึกรอยลงเป็นระรอกๆ ราวกลับคลื่นค่อยๆเคลื่อนวนไปตามผิวเนื้อขาว จนถึงจุดยอดสุดของหน้าอก  ยิ่งผิวเนื้อยิ่งบอบบาง ความเจ็บปวดยิ่งเพิ่มมากขึ้นเป็นเท่าทวี  ผมต้องกัดริมฝีปาก พร้อมกับเชิดคางขึ้นเพิ่มข่มอารมณ์กลั้น  เป็นความรวดร้าวที่ทั้งทรมาน แต่ก็รู้สึกซ่านสุขไปในคราวเดียวกัน


          หรือผมจะชอบความเจ็บปวด ยิ่งจินยองกรีดผิวเนื้อทำร้ายผมเท่าไหร่  อารมณ์เบื้องต่ำในกายผมก็ยิ่งตื่นตัวมากขึ้นไปกว่าเดิมเท่านั้น  ส่วนปลายที่แข็งขืนเริ่มปริ่มน้ำชื้นเปียก  สะโพกอวบแน่นที่ทำการถูไถเบี่ยงเบนความสนใจก็มีส่วนปลายของแท่งเนื้อที่อยู่ตรงกลางกำลังแข็งขืนพร้อมความรู้สึกเฉอะแฉะขึ้นมาสัมผัสกับของผมด้วยเช่นกัน


          เวลายาวนานราวชั่วกัปชั่วกัลป์ หรืออาจจะสั้นเพียงแค่กระพริบตา  ผมกัดฟันจนกรามเกร็งเมื่อยเพื่อข่มความเจ็บปวดที่ยังถากแทงทะลุเนื้อราวกับจะไม่มีวันสิ้นสุด  กักกลั้นลมหายใจเก็บอย่างอึดอัด เพราะแค่หน้าอกกระเพื้อมเพียงนิด ความเจ็บร้าวก็สำแดงแสนยาทรมานผมมากขึ้นๆอีกแล้ว  เหงื่อกาฬเริ่มไหลตามกรอบใบหน้า และกล้ามเนื้อมัดหนาก็เริ่มหดเกร็ง  มันเจ็บมากจนไม่รู้จะอธิบายออกมาเป็นคำพูดไหนๆได้เลย


           จินยองยกนิ้วมือนุ่มร้อนมาขึ้นมาแทรกระหว่างกลีบปาก  ผมเพิ่งรู้ตัวว่าริมฝีปากของตัวเองถูกกัดจนได้รสเลือดก็ตอนนี้   นิ้วเล็กพยายามล้วงวนเข้าไปถึงลิ้นหนาที่ซุกซ่อนอยู่ภายใน ราวกับต้องการปลอบประโลมเอาใจ  และผมก็ให้ความร่วมมือโดยการไต่ไล่เลียนิ้วมือน้อยๆด้วยความเต็มใจอย่างเต็มที่


          "ฮึก..  จินยอง" ความเจ็บสุดท้ายถูกย้ำลงมาที่ปลายยอดหน้าอก เจ็บราวกับว่ามันถูกคว้านควักออกแล้วนำมาขยี้ให้แตกเป็นเสี่ยงๆอีกที  ซึ่งเจ็บมาก  เจ็บจนน้ำตาไหล  เจ็บแบบในหัวสมองโล่ง ขาวโพลนจนไม่สามารถคิดอะไรต่อไปได้อีก


          ระคนกับความเจ็บที่ยังไม่ทันซา ท่อนปลายเนื้อของผมที่ปล่อยไว้อ้าซ่าก็ถูกโพรงเสน่หาร้อนรับกระชับกลืนกินเข้าไปจนหมดอย่างรวดเร็ว  ผนังนุ่มเต้นตุบๆรุมตอดรัดตัวตนของผมอย่างไม่รอช้าเร่งเร้า  และเมื่อมีการขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวร่างกายของจินยอง  ทุกอย่างก็ดำเนินไปได้ด้วยดี เหมือนมีการเตรียมพร้อมมาให้แล้ว


          ความรู้สึกใหม่ที่แทรกเข้ามาแน่นอนว่าชนะความเจ็บปวดก่อนหน้าจนหมดสิ้น  ปากทางที่รัดแน่นครอบรูดแก่นกายของผมพลางไถลเข้าออก  ก้นกลมเด้งกระแทกหน้าขาเพิ่มความซ่านเสียวแสนหฤหรรษ์  มือน้อยยอมคว้าข้อมือของผมขึ้นบังคับให้มือหยาบลูบเนื้อนวลนิ่มปัดป่ายตั้งแต่ยอดอกแข็งตึง เรื่อยลงมาจนถึงแอ่งสะดือบุ๋มของหน้าท้องละมุน ลื่นมือไปมา  ทุกสัมผัสล้วนพารัญจวนเร้า เร่าร้อน ตื่นตาจนผมไม่อาจซ่อนความกระสันใคร่ ราคะกามารมณ์ ความคลั่งไคล้ ที่ถูกปลุกปั่น พลั่งพลู อวลวุ่นข้างในร่างกายได้อีกต่อไป  สุดท้ายสองมือจึงจับขึงสะโพกแน่นของจินยองไว้นิ่งๆ แล้วสวนกระแทกตัวตนเข้าใส่ร่างบางจนครางเสียงหลง


          "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ  อ๊า  ..พี่แจบอม" เสียงครางกระเส่ายิ่งปลุกเร้าผมหนัก  ผมเปลี่ยนท่อนแขนมาโอบรัดร่างเนื้อหอมนุ่มให้เข้าหา อีกมือก็ลูบเฟ้นเอ็นดูแผ่นหลังเนียนที่แอ่นโค้งตามแนวกระดูกสันหลังออกมา  แล้วตรงหน้าแค่เพียงแลบปลายลิ้นออกไป  ผมก็ได้ครอบครองเม็ดทับทิมที่ประดับยอดอกที่เข้ามาอยู่ระดับริมฝีปากในตอนนี้อย่างพอดิบพอดี


          "ฮื่มมม " คราวนี้ผมซุกไซร้เอาคืนร่างระทวยในอ้อมกอดอย่างมันเขี้ยว ละเลงเลีย ลงลิ้นเคล้าคลึงปลายยอดจนคนน้องร้องครางเสียว ตุ่มไตแข็งขืนสู้มือจนรู้สึกได้เลยว่า ความซาบซ่านมันส่งไปถึงทั่วทั้งร่างที่สันระริก บิดเกร็งพลิกพลิ้ว รวมถึงช่องทางข้างหลังที่ขมิบตอดรัดมากขึ้น มากขึ้น


          "อ๊า พี่ แจบอม...ตรงนั้น" คราวนี้น้องหดตัวก้มหน้ามาซุกพักไว้ที่ซอกคอของผม  แม้จะยังโดนปิดตาอยู่แต่ผมก็รู้ได้ทุกความเคลื่อนไหว  จินยองเรียกชื่อผมซ้ำๆเมื่อผมสวนสะโพกกระแทกย้ำไปยังจุดกระสันของเขาถี่ๆ  เสียงหวานครางปานจะขาดใจในนาทีนี้ ไม่ทำให้ผมปราณีผ่อนปรน ลดแรงกระทำลงได้


          มือผมป้ายลากมาจนถึงหน้าท้องที่กำลังหดเกร็งของน้อง  นิ้วยาวแข็งแรงเลื่อนลงไปจับท่อนเอ็นขนาดพอดีมือที่กำลังตื่นตัวฉ่ำเยิ้มและเบียดอยู่ตรงกลางระหว่างสะโพกของเขากับหน้าท้องของผม  งอข้อนิ้วรัดเจ้าสิ่งนั้นแล้วเริ่มชักรูด  กดย้ำตรงส่วนปลายเพื่อเรียกเสียงพึงพอใจแสนหวาน  ขานุ่มเรียวของน้องรีบโอบลำตัวผมแน่นแล้วดึงให้ร่างกายของเราแนบชิดสนิทกันจนไม่มีอากาศไหลผ่านได้อีก


          จินยองเบียดสะโพกเข้ามา แล้วกางขาท่อนบนออกกว้าง  ส่วนข้อพับใต้เข่าเขาใช้บังคับรั้งเอวผมให้รีบเคลื่อนเข้าหาอย่างเอาแต่ใจ  ช่องทางรัดแน่น เต้นตุบ ทุกการสอดใส่  กำลังจะทำให้ผมไปถึงฝั่งฝัน  จินยองทิ้งน้ำหนักกอดคอโน้มตัวผมจนเปลี่ยนตำแหน่งเป็นน้องอยู่ด้านล่าง แล้วผมขึ้นมาอยู่ด้านบน


          "อ๊ะ อา  อ๊า  ..พี่แจมบอม  ผม...ไม่ไหวแล้ว" ช่องทางรักของจินยองเริ่มรัดแน่นขึ้นๆ จินยองแอ่นตัวสุดพยายามดันผมออกก่อนจะโดนกระแทกแรงๆย้ำซ้ำจนร่างกระตุก น้ำคาวสีขุ่นถูกปลดปล่อยจนเลอะหน้าท้องขาวและเปียกคามือของผม  โพรงรักของน้องบีบตัวสั่นระริก ไล่ให้อารมณ์ของผมพุ่งสูงสุดและปลดปล่อยตามออกมาติดๆกัน


          แรงดันของพี่แจบอมฉีดน้ำรักออกมามากเสียจนจินยองรู้สึกอุ่นวาบไปทั้งช่องทางด้านหลัง จนถึงท้องน้อยและโคนขา น้ำคาวสีขุ่นของคนพี่ยังไหลย้อยย้อนออกมาจากช่องที่ควรอยู่จนเปรอะเต็มผ้าปูที่นอนและลอนหน้าท้องของตัวเอง 


          จินยองเลื่อนผ้าผูกตาออกจากร่างตรงหน้า แล้วอ้าแขนออกให้ร่างสูงใหญ่ทิ้งตัวลงมาเข้าอ้อมกอดแนบแน่นของเขา  ริมฝีปากอิ่มยิ้มละไมประทับจูบลงบนเปลือกตาซ้ายขวาของคนพี่  แล้วก็จ้องตากันเกือบนาทีก่อนที่จะทนไม่ไหวหลุดขำ


          "พี่แจบอมหล่อมากจริงๆ  หล่อจนผมทนไม่ไหว  หล่อจนผมต้องทำอะไรลงไปแบบนี้  ขอโทษนะครับ" ใบหน้าหวานก้มลง ทำหน้าสลด พร้อมสารภาพผิด มือบางลูบเบาๆไปยังแผ่นอกที่ถูกเขาทำให้มีรอยแผล


          แจบอมก้มลงแล้วมองตามมือน้องไป   ที่หน้าอกของเขาไม่ได้มีรอยกรีดอะไร  แต่มันเป็นรอยสักลายเส้นตัวอักษร J  สองตัวพร้อมกับมีมงกุฎครอบ ประดับรอบด้วยเถาว์ดอกกุหลาบและหนามแหลมคมเล็กๆ  รอยสักไม่ได้ดูใหญ่ ดูรก หรือเลอะเทอะ มันพอดิบพอดีกับผิวขาว ความกว้างยาว และตำแหน่งที่จรดวาดลงไป


          กลิ่นที่เหมือนเหล้าฉุนในตอนแรก น้องคงใช้แอลกอฮอล์เช็ดผิว ก่อนจะโกนขนหน้าอกออกแล้วจึงลงมือสัก  เจ้าตัวดีไม่มีการทายาชาช่วยแม้สักนิด  ไม่รู้มือโปร หรือมือใหม่  หรือจงใจจะให้พี่เจ็บกัน  ใช้เครื่องสักอันเล็กแบบปากกาชาจได้ในตัวไม่ต้องต่อสายไฟ  เส้นลายสักที่ได้ออกมาไม่เส้นใหญ่เข้มเหมือนเครื่องสักแบบปืน  แต่ก็ดูดี และสวย  ไม่มากไม่น้อยจนเกินไป ไม่หวานจนขาดความน่าเกรงขามและก็ไม่ได้แข็งทื่ออะไรจนน่าเกลียดน่ากลัว มันออกมาถูกใจเขาอยู่มากทีเดียว  เสียแต่วิธีสักที่มันทั้งเสียวทั้งเจ็บนี่หล่ะ


          "อันที่จริงผมเคยคิดอยากจะสัก จารึกสลักรอยถาวรลงไปในเนื้อละเอียดเนียนขาวของพี่ แต่คิดอีกที ใช้เครื่องสักแบบเส้นเล็กอีก 2-3 ปี ก็จางดีกว่า  บางที แคนวาสสีขาว ที่ว่างเปล่ามันทำให้ผมมีที่ว่างที่จะจินตนาการกับร่างกายของพี่เพิ่มเติมได้กว้างไกลกว่าที่คิดไว้อยู่เยอะเลยครับ  ผมเลยปล่อยเอาไว้  ความสมบูรณ์แบบในอุดมคติของผม ก็คือทุกอย่างที่ประกอบขึ้นมาเป็นพี่  พี่แจบอม ความรักของพี่ที่มีให้กับผม  ดวงตาของพี่ ที่คอยเฝ้ามองเพียงผม การกระทำของพี่ที่ทั้งอบอุ่น นุ่มนวล คอยโอบกอด และคุ้มครองปกป้องผม แค่นี้ผมก็ไม่รู้ว่าจะทำให้พี่มีความสุขเท่ากับที่ผมได้รับทุกสิ่งทุกอย่างจากพี่ได้ยังไงแล้ว"


          "รักนะครับ พี่แจบอมของผม" ร่างเล็กทำตาใส่ พลิกตัวผมให้นอนลงไปแล้วน้องก็ปีนขึ้นมา ลูบไล้ใบหน้า และกอดจูบ


          "พี่ก็รักจินยอง แค่จินยองมีความสุข นั่นก็คือความสุขในโลกทั้งใบของพี่แล้วหล่ะครับ."






..........



ฝากกลับไปคอมเม้นที่  https://my.dek-d.com/got2loveu/writer/viewlongc.php?id=1350006&chapter=16  กันหน่อยน๊า จุฟๆ